پیامبرخوانده‌ی بهائیان : «بگو ای مردم! اگر به نور ایمان فائز نمی‌شوید (بهائی نمی‌شوید) از طلعت حزب شیعه، خود را خارج نمایید...».[مائده آسمانی، ج 4، ص 141]

اما سؤال این است که با توجه به اعتقادِ پیشوایان بهائی به پلورالیسم دینی،( کثرت باوری دینی ) ،  چرا آنان تا این حد با مذهب تشیع مخالفت ورزیده‌اند؟! بارها گفته ایم که پیدایش نحله فکری انحرافی بابیه و بهائیه تحت تاثیر مستقیم شرایط سیاسی همان مقطع زمانی پیدایش بوده است دقت کنید ، بی‌شک پس از حوادثی نظیر تحریم تنباکو توسط میرزای شیرازی، استکبار جهانی قدرت شیعیان را در پیروی از علماء در برخوردِ با سلطه‌گران مشاهده کرد.[ر.ک: فرهنگ جامع تاریخ ایران، ج 2، ص 432] از این‌رو پیشوایان بهائی به عنوان آلت دست نظام سلطه، عاجزانه از شیعیان می‌خواهند از مذهب حقه‌ی تشیع دست کشند. آری؛ علت دشمنی بهائیت با تشیع را می‌توان در ظلم‌ستیزی مکتبی ایشان دانست. همچنان که «فرانسیس فوکویاما» (پژوهشگر و تاریخ‌نگار ژاپنی‌الاصلِ تبعه‌ی آمریکا)، می‌گوید: «شیعه پرنده‌ای است که اُفق پروازش بسیار بالاتر ازتیرهای ماست. پرنده‌ای که دو بال دارد؛ یک بال سبز و یک بال سرخ. بال سبز این پرنده، مهدویت و عدالت‌خواهی و بال سرخ او، شهادت‌طلبی است که ریشه در کربلا دارد».[به نقل مقاله‌ی: فوکویاما هم اعتراف می‌کند]

نکته دیگر در این افاضه از سوی جناب حسینعلی مازندرانی این است تصور شما کاربر گرامی از این اعلام نظر چیست . چطور میشود تصور کرد که رهبر یک آئین از مخاطبینش درخواست کند از اعتقاد خود دست بردارید ولو اینکه بهائی نشوید . از نظر نگارنده این نوع نگاه جز نفرت شدید از شیعه از سوی جناب نوری چیز دیگری را به مخاطب منتقل نمیکند .

پی‌نوشت:
عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 141.
عباس قدیانی، فرهنگ جامع تاریخ ایران، تهران: آرون، چاپ ششم، 1387، ج 2، ص 432.
به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه‌نت، مقاله‌ی: فوکویاما هم اعتراف می‌کند.